bruk

m (G bruku) 1. sgt (nawierzchnia) (z kamienia) cobbled (road) surface, cobbles; (z kostki) stone sett surface a. paving

- układać bruki to pave a road with cobbles/setts

2. Geog., Geol. pavement

■ leżeć na bruku to be there for the asking a. taking

- pieniądze leżą na bruku the money is there for the taking

- szlifować bruki (próżnować) to loaf around, to roam the streets; (być bezrobotnym) to walk the streets looking for work

- wyrzucić kogoś na bruk (z mieszkania, domu) to throw sb out on a. onto the street; (z pracy) to throw sb out of work

- znaleźć się na bruku to find oneself out on the street

* * *

-ku; -ki; instr sg -kiem; m

paving, pavement (US)

wyrzucić (perf) kogoś na bruk — (przen) to throw sb on the street

znaleźć się (perf) na bruku — (przen) to be down and out

* * *

bruk

mi

1. (stone) pavement; wyboisty bruk bumpy pavement; układać bruk lay (a) pavement; pieniądze leżą na bruku przen. money grows on trees.

2. przen. wyrzucić kogoś na bruk (z pracy) give sb the ax; (z domu) throw sb out onto the street; znaleźć się na bruku (= stracić pracę) get the ax; (= stracić dach nad głową) find o.s. on the street; szlifować bruki wander l. walk the streets.